آب و هوا در مرغداری

آب و هوا در سالن های مرغداری بر رفاه و سلامت طیور تأثیر می گذارد. اختلالات تنفسی، گوارشی و رفتاری در فارم هایی که شرایط آب و هوایی در حد استاندارد نیست بیشتر رخ می دهد. کارایی مصرف خوراک با وضعیت سلامت گله مرتبط است. از حیواناتی که سالم نیستند نمی توان انتظار داشت که عملکرد مطلوبی داشته باشند. هر چه طیور جوان تر باشد یا سطح تولید آن ها بالاتر باشد، نسبت به شرایط آب و هوایی فارم حساس تر می شوند. آب و هوا را می توان به عنوان مجموع عوامل محیطی که بر عملکرد انسان و حیوان تأثیر می گذارد، تعریف کرد که مهم ترین فاکتور آن دما می باشد.

منطقه حرارتی

منطقه حرارتی به عنوان منطقه دمایی تعریف می شود که در آن پرندگان می توانند دمای بدن خود را با کمک تنظیم حرارت فیزیکی ثابت نگه دارند. این منطقه دما به سطح تغذیه و شرایط اسکان پرندگان و عوامل دیگر بستگی دارد. کمترین دما در ناحیه گرما خنثی، کمترین دمای بحرانی (LCT) نامیده می شود. اگر دما به زیر این دما برسد، پرنده شروع به استفاده از انرژی خوراک برای گرم کردن خود می کند (یعنی دمای بدن خود را حفظ می کند) و در نتیجه غذای بیشتری مصرف می کند. بالاترین دما در ناحیه گرما خنثی، بالاترین دمای بحرانی (HCT) نامیده می شود. اگر دما از این دما بیشتر شود، پرندگان دیگر نمی توانند گرمای خود را دفع کنند. آنها شروع به مصرف خوراک کمتری خواهند کرد و در نتیجه تولید کاهش می یابد.

سنسور دما NTC

دما مهم ترین پارامتر قابل اندازه گیری در سالن های پرورش می باشد و هر گونه احمال کاری عواقب جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت. سنسور های دما NTC پایش با بیشترین دقت، سالن های پرورش را به سگمنت های مختلف دمایی تقسیم می کنند و از این طریق پرورش دهندگان همواره شرایط دمایی مطلوب و یکپارچه را در سالن های خود تجربه و پرندگان همواره در منطقه دما آسایش خود خواهند بود.

1- دارای مقاومت با ضریب حرارتی منفی
2- دارای غلاف آلومینیوم ضد آب
3- پایداری خوب و قابلیت اطمینان بالا
4- محدوده دما گسترده
5- ساختار فشرده و نصب آسان
6- قابلیت اتصال به اتوماسیون
7- جایگذاری در سالن با توجه به ابعاد سالن، محل قرار گیری درب ها و تجهیزات سالن