کمبود سراسری فسفات در خوراکر
مقدمه:
در اوایل ماه ژانویه 2008 تأمین کنندگان فسفات در خوراک دام و طیور اعلام کردند که دیگر قادر به عرضه فسفات به مقدار کافی در صنعت دام و طیور نمیباشند. در بعضی موارد فقط 30% تناژ سفارشی قادر به تأمین بود و این انتظار می رفت که این بحران تا پایان ماه مارس ادامه داشته باشد.
همچنین یک نقل قول از کنفدراسیون صنایع کشاورزی انگلستان بصورت زیر ارائه شد:
یک تولیدکننده به مشتریان اطلاع داده که تنها 30% سفارشات ماهانه را میتواند در ماه ژانویه عرضه کنند و این تولید ظرف 3 هفته اینده به علت عدم ارائه اسید فسفریک بعنوان ماده خام به حداقل ممکن رسید و تأمین کنندگان در پایان ماه مارس با یک کاهش حداقلی عرضه مواجه خواهند بود.
چرا کمبود وجود دارد:
کمبود در نتیجه تقاضای بالا برای تولید کودهای فسفری در گیاهان است. فسفات خوراکی و کودهای فسفاته از یک ماده مشترک بنام اسید فسفریک تولید میشود. تولید کود فسفات باعث کمبود در دسترس بودن اسیدفسفریک در جهت تولید فسفات خوراکی میشود. افزایش در تقاضای کودهای فسفاته در نتیجه افزایش در کشت گیاهان در خصوص غلات و پروتئینهای گیاهی در پاسخ به کمبود جهانی و افزایش تقاضا و قیمت بالایی که برای غلات و پروتئینهای گیاهی پرداخت میشود. این کمبود جهانی نتیجه ترکیبی از افزایش تقاضای جهانی، ضعف در برداشت و ظهور صنایع سوخت زیستی که غلات، پروتئینهای گیاهی و روغنهای بدست آمده را صرف تولید بیواتانول و بیودیزل میکند.
معیارها برای تولیدات طیور چیست؟
دو عامل برروی تولیدات طیور مؤثر است:
-دشواری در برابر نیازهای فسفر پرندگان 2-افزایش زیاد در هزینه های خوراک
این فشار بیشتر بروی فرمول خوراک تأثیر میگذارد،بدین جهت که متخصصان تغذیه به حفظ گله ها از طریق فسفر خوراک و پایین نگهداشتن هزینه خوراک فرمول نویسی میکنند. کمبود درعرضه مواد منجر به افزایش قیمت خواهد شد این نیز درمورد فسفات نیز صدق میکند.
متخصصین تغذیه سعی میکنند که سهم فسفر خوراک را به دو روش حفظ کنند:
-کاهش سطح مشخصات در خوراک
-استراتژیهای ورود مواد جایگزین
این امر بطور بالقوه پیامدهایی را برای تولید بدنبال خواهد داشت و ارزش این را دارد که چطور این بحران به نحو احسن مدیریت شود.
کاهش سطح مشخصات در خوراک:
در شرایط عادی کاهش سطح فسفر به زیرسطح توصیه شده قابل پیش بینی نیست اما این وضعیت نرمال نیست و ممکن است یک دوره ای داشته باشد.
وقتی کاهش فسفر اتفاق می افتد باید به یکسری نکات توجه داشت:
-فرمولاسیون جیره استارتر مقدارسطح فسفر آن به هیچ وجه نباید تغییر پیدا کند زیرا برای رشد و توسعه سیستم اسکلتی و کلیات بدنی لازم و ضروری میباشد. تغییر در فسفر جیره پیامدهای جدی برای رفاه، عملکرد و توسعه پرنده بدنبال دارد. کاهش سطح فسفر غذا بهتر است در جیره پایانی نیمچه های گوشتی منظور گردد. البته صرفنظر از خوراک و کاهش در رشد.این رویکرد کمترین خطرو تأثیرات منفی را برای رفاه و عملکرد پرنده دارد. از لحاظ حجم مورد استفاده و افزایش مصرف خوراک در خصوص نیمچه گوشتی در طول روز فاز چرخه رشد نتیجه آن کاهش قابل توجه در مصرف فسفات اضافه شده است.
-با توجه به کاهش سطح مختصات فسفر در خوراک، باید سطح حداقلی فسفر در نظر گرفته شود که مطالعات در نیمچه های گوشتی نشان میدهد که نشانه کمبود فسفر در سطح 29 درصد از فسفر قابل دسترس از کل خوراک را نشان میدهد. با اینحال همچنین عوامل دیگری را که برروی فسفر اثر دارد نیز باید درنظر گرفت، مانند قرار گرفتن در معرض بیماری، سطح توکسین خوراک، حساسیت به نرمی استخوان یا ریکتز.
-اگر فسفر را کاهش میدهیم باید کلسیم خوراک نیز تعییر دهیم برای اینکار باید نسبت کلسیم به فسفر حفظ شود. این نسبت صحیح 1/2 میباشد، پس باید کلسیم خوراک کاهش یافته و نسبت آن با فسفر حفظ گردد.
همچنین دیگر سطوح مواد معدنی و مغذی که برروی این تأثیرگذاراست نیز درنظر گرفته شود، مانند میزان کلسیم، منگنز، منیزیم و ویتامین D3 فرمهای آنالوگ ویتامین D3 ممکن است یک شکل قویتر از ویتامین D3 کارهای اخیر نشان داده که برخی اسیدهای چرب و امگا3 باعث بهبودی رشد استخوان میشود.
-مقادیر ماتریکس برای مواد اولیه باید بررسی و نتایج کنترل کیفیت تنظیم گردد.
-فرمولاسیون براساس فسفر قابل هضم میتواند بطور بالقوه حجم مواد معدنی و فسفات مورد نیاز در خوراک را در حالی که فرمولاسیون صحیح است را کاهش دهد، با اینحال هرشخصی که با توجه به استفاده از این روش باید ماتریکس مواد اولیه اصلاح شده بدرستی اعمال کند.
-مختصات فرمولاسیون گله های مادر تنها در صورتی قابل قبول است که سطح بطور کامل نیازهای گله مولد را بطور کامل رفع کند. کاهش سطح فسفر برروی کیفیت پوسته تخم مرغ، جوجه درآوری، کیفیت جوجه و ماندگاری جوجه تأثیر میگذارد.
استراتژیهای مواد جایگزین و ترکیب آنها:
در خصوص وضعیت فعلی در مورد محدودیت فسفات در خوراک افزایش استفاده از فیتاز مزایای زیادی دارد که به نکاتی درخصوص استفاده از فیتاز باید درنظر گرفته شود:
-اگر فیتاز به جیره ای اضافه میشود که قبلا سابقه استفاده از فیتاز را نداشته از آنزیم مورد استفاده باید اطمینان حاصل کرد که ماتریکس مواد خام و مختصات خوراک برای مواد معدنی با استفاده از آنزیم بدرستی تغییر کرده است که باید از مقادیر صحیح فسفر، کلسیم، سدیم تأمین شده اطمینان حاصل نمود.
-غذاهایی که قبلا حاوی آنزیم بوده اند از دوز بالاتر استفاده میکنند. مزایای این آنزیم بگونه ای است که هم صرفه جویی در فسفات میشود هم صرفه جویی در هزینه که اگر باز هم این گزینه را در نظر بگیریم، آنزیم بعنوان تأمین کننده یا پریمیکس باید یکسری مراقبتهای لازم برای به حداکثر رسیدن تعادل مواد معدنی خوراک اطمینان حاصل نمود.
-هنگام استفاده از آنزیم فیتاز در خوراک مرغ مادر سطوح ماتریکس و مختصات مواد اولیه برای حفظ مواد معدنی و نسبت کلسیم به فسفر بسیار مهم است.
-با وابستگی بیشتر به فیتاز بعنوان منبع فسفر در خوراک توجه زیادی به ثبات محصول باید داده شود.
-باید برروی ارائه سطوح مطلوب فسفر در جیره استارتر در دوره زمانی مشخص تأکید لازم شود.
-اطمینان از اینکه سطوح توکسین به حداقل ممکن می رسد و همه سطوح مواد مغذی به توصیه های نژادی نزدیک شود.
-باید از صحت ورود فیتاز به خوراک و یکنواخت با خوراک مخلوط شدنش اطمینان حاصل نمود.
منابع جایگزین فسفات معدنی ممکن است دردسترس و قابل ارائه برای استفاده باشد. اگر این منابع مد نظراست باید موارد زیر را درنظر قرار داد:
-این امکان برای فسفات معمولی وجود ندارد برای تأمین کلسیم و فسفر یک سطح مطلق وجود داشته باشد و قابل دسترس پرنده باشد.
-اطمینان از اینکه مواد معدنی مواد اولیه بطورکامل و بدرستی مورد محاسبه و ارزیابی قرار گرفته باشد و ماتریکس مواد اولیه با مقادیر موجود و فرمهای قابل دسترس ارزیابی درستی از ارزش مواد داشته باشیم.
-اطمینان از کیفیت بسته های مورد نظر که سطح درستی از مواد معدنی را به پرنده عرضه میکند.
-مراقب فلزهای سنگین فسفات معدنی ارائه شده باشیم.
رویکردی پیشگیرانه:
-انجام یک طرح نظارتی سلامت که بوسیله کارکنان و پرسنل تولید.نظارت بر نیمچه های گوشتی جوان برای تشکیل سیستم استخوانی و شناسایی نشانه های کمبود مواد معدنی.
-نظارت بر کیفیت پوسته تخم مرغ و میزان تولید و بهره وری
-اطمینان از مصرف خوراک بهینه سازی شده بطوریکه مواد معدنی بدرستی و اندازه کافی مصرف شده باشد.
خلاصه:
کمبود عرضه فسفات بصورت یک چالش جدی برای تغذیه و فرمولاسیون و تولید مرغ است.
برای مدیریت این مشکل باید:
-کاهش فسفر در جیره نیمچه گوشتی بدقت مدیریت شود ودرجیره استارتر سطح فسفر حفظ و اصلا کاهش نیابد و تمرکز برروی کاهش سطح فسفر خوراک در جیره پایانی صورت پذیرد.
-در خوراک مرغهای مادر گوشتی مراقبتهای زیادی باید صورت پذیرد. هم در دوره تولید هم در دوره پرورش(جهت جلوگیری از مشکلات در تولید).
حفظ کلسیم:
-مقدار فسفر قابل دسترس
-بررسی ارزش موادمعدنی در ماتریکس مواد خام
-مشاوره از شرکت سازنده در خصوص استفاده از فیتاز
-در استفاده از مواد جایگزین، کیفیت مواد مورد ارزیابی و کنترل کیفی قرار بگیرد.
رویکردی پیشگیرانه :
نظارت و ارزیابی وضعیت پرنده و کیفیت پوسته تخم مرغ
در نهایت این اهمیت وجود دارد که بالاخره اوضاع بحالت نرمال بازگشته و فرمولاسیونها باید دوباره بررسی و سطوح معدنی فسفات دوباره بحالت اولیه استاندارد باز گردد تا عملکرد مطلوب، سلامت و رفاه بدست آید.
